The "Is this Offensive?" Game - Round 2

\\OFF-TOPIC// conversations about everything that has nothing to do with Conquer Club.

Moderator: Community Team

Forum rules
Please read the Community Guidelines before posting.

"Blacks are better than whites at basketball."

 
Total votes: 0

User avatar
notyou2
Posts: 6447
Joined: Thu Jan 15, 2009 10:09 am
Gender: Male
Location: In the here and now

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by notyou2 »

I find people that post on the internet offensive and vulgar.
Image
tzor
Posts: 4076
Joined: Thu Feb 22, 2007 9:43 pm
Gender: Male
Location: Long Island, NY, USA
Contact:

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by tzor »

Without going into the details.
  1. It's a generalization of something where known exceptions are common.
  2. It uses a absolute among a variable population on a scale with a massive standard deviation.
  3. The argument as eugenic overtones.
  4. It is only designed to make the person giving the statement a false sense of superiority.
In short: "Lazy and Stupid" are by their nature impossible to assign to a group. An individual, perhaps, but not a group, unless you are specifically talking about the intersection of the group of lazy people and the group of stupid people as determined individually, not by a group.
Image
User avatar
Lootifer
Posts: 1084
Joined: Mon Feb 16, 2009 7:30 pm
Location: Competing

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Lootifer »

But does the generalisation offend you?

I dont like the generalisation, so I guess I find it offensive.

Having said that people getting easily offended is stupid.

I guess my personal middleground is I am not particularly offended, but I do think [the person making the statement] is a retard.
I go to the gym to justify my mockery of fat people.
User avatar
Phatscotty
Posts: 3714
Joined: Mon Dec 10, 2007 5:50 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Phatscotty »

being offended isn't what it's about. If you try to somehow clamp down on being offended, you have to take a position against freedom of speech.

Either you are on board with Freedom, or you are not
User avatar
new guy1
Posts: 51
Joined: Wed Jun 01, 2011 7:20 pm

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by new guy1 »

People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D
User avatar
Phatscotty
Posts: 3714
Joined: Mon Dec 10, 2007 5:50 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Phatscotty »

humans have a bad habit of judging with their eyes/perceptions and calling things how they see them.
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Army of GOD »

new guy1 wrote:People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D


^^this guy
mrswdk is a ho
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Army of GOD »

One more day of voting until the trademarked Army of GOD's Offenisve-meter is set!
mrswdk is a ho
User avatar
new guy1
Posts: 51
Joined: Wed Jun 01, 2011 7:20 pm

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by new guy1 »

Army of GOD wrote:
new guy1 wrote:People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D


^^this guy


Pfft, Im drunk and Im posting this crap. Take my word for it though, otherwise Ill rage.
User avatar
BigBallinStalin
Posts: 5151
Joined: Sun Oct 26, 2008 10:23 pm
Location: crying into the dregs of an empty bottle of own-brand scotch on the toilet having a dump in Dagenham
Contact:

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by BigBallinStalin »

new guy1 wrote:
Army of GOD wrote:
new guy1 wrote:People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D


^^this guy


Pfft, Im drunk and Im posting this crap. Take my word for it though, otherwise Ill rage.


You spoke the truth, so...


Image
AAFitz
Posts: 7270
Joined: Sun Sep 17, 2006 9:47 am
Gender: Male
Location: On top of the World 2.1

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by AAFitz »

new guy1 wrote:People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D


What would you propose the new use of the forum be, if not to debate?

And be careful, you are very close to what I would consider debating how people should respond to a particular thread...
I'm Spanking Monkey now....err...I mean I'm a Spanking Monkey now...that shoots milk
Too much. I know.
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by Army of GOD »

According to CC, "blacks are lazy and stupid" measured at 6.9 AoGs (SI unit for offensiveness).

New poll is up.
mrswdk is a ho
User avatar
Man United
Posts: 20
Joined: Thu Aug 08, 2013 6:57 am

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Man United »

"Blacks are better than whites at basketball" does not even slightly offend me.
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Army of GOD »

god dammit, how do I reset the poll?
mrswdk is a ho
User avatar
BigBallinStalin
Posts: 5151
Joined: Sun Oct 26, 2008 10:23 pm
Location: crying into the dregs of an empty bottle of own-brand scotch on the toilet having a dump in Dagenham
Contact:

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by BigBallinStalin »

Army of GOD wrote:god dammit, how do I reset the poll?


Delete one of the poll options, submit, then repaste it back in?
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Army of GOD »

BigBallinStalin wrote:
Army of GOD wrote:god dammit, how do I reset the poll?


Delete one of the poll options, submit, then repaste it back in?


Image
mrswdk is a ho
User avatar
BigBallinStalin
Posts: 5151
Joined: Sun Oct 26, 2008 10:23 pm
Location: crying into the dregs of an empty bottle of own-brand scotch on the toilet having a dump in Dagenham
Contact:

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by BigBallinStalin »

Not offensive - 0,
but definitely incorrect/poorly worded.
User avatar
Lootifer
Posts: 1084
Joined: Mon Feb 16, 2009 7:30 pm
Location: Competing

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Lootifer »

le sigh, we've explained this.

I was hoping for something more interesting than our usual good bigotry vs bad bigotry crap.
I go to the gym to justify my mockery of fat people.
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Army of GOD »

[quote="Lootifer"]le sigh, we've explained this.

I was hoping for something more interesting than our usual good bigotry vs bad bigotry crap.[/quote]

[spoiler]f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU f*ck YOU [/spoiler]
mrswdk is a ho
User avatar
Lootifer
Posts: 1084
Joined: Mon Feb 16, 2009 7:30 pm
Location: Competing

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Lootifer »

why did spoiler tags not work? :S
I go to the gym to justify my mockery of fat people.
Army of GOD
Posts: 7192
Joined: Tue Feb 24, 2009 4:30 pm
Gender: Male

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Army of GOD »

iunno =(
mrswdk is a ho
User avatar
Lootifer
Posts: 1084
Joined: Mon Feb 16, 2009 7:30 pm
Location: Competing

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Lootifer »

I saw it though so your effort wasnt wasted :)
I go to the gym to justify my mockery of fat people.
User avatar
new guy1
Posts: 51
Joined: Wed Jun 01, 2011 7:20 pm

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by new guy1 »

AAFitz wrote:
new guy1 wrote:People, he could have said any race and it would have sparked an argument. If he had said "does this offend you? The words 'lazy and stupid'", he would not have gotten a response from anyone that was a 10. Adding context like "black people" is the same as putting "dogs, cats, or any other animal". It offends more people to certain degrees. We get offense is a relative concept, but the OP doesnt ask for the definition, it asks for your personal offense level. We get alot of people are voting 10 because he added black people, but he did not ask if it was racist or how you personally felt about it or whether this should be "Is this offensive" vs "Is this Racist?". Just vote so he can get his information :D. Why does this forum always start debates over everything? :D


What would you propose the new use of the forum be, if not to debate?

And be careful, you are very close to what I would consider debating how people should respond to a particular thread...


I should rephrase, why discuss if it is racist when it is asking if its offensive? You should discuss the level of offensiveness and if racism had something to do with it then throw in "I probably wouldnt have been quite as offended if race wasnt involved" and it suddenly becomes a tag on to WHY it offended you. And I am not debating what should be posted, Im just saying I opened this topic expecting to read funny comments/more offensive remarks/"oh god thats so offensive", not "Why you gonna throw that entire race under the bus? Thats so racist, you need to rename this topic". I wouldnt say Im starting a debate, Id say Im trying to put the debate on the correct topic :D
User avatar
jay_a2j
Posts: 4293
Joined: Mon Apr 03, 2006 1:22 am
Location: In the center of the R3VOJUTION!

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 1

Post by jay_a2j »

jay_a2j wrote:It's not offensive, it's ignorant. When you use blanket statements it shows you aren't very bright.



^ This STILL holds true and will continue to be so as long as these polls are BLANKET STATEMENTS! :-s
THE DEBATE IS OVER...
PLAYER57832 wrote:Too many of those who claim they don't believe global warming are really "end-timer" Christians.

JESUS SAVES!!!
User avatar
Lootifer
Posts: 1084
Joined: Mon Feb 16, 2009 7:30 pm
Location: Competing

Re: The "Is this Offensive?" Game - Round 2

Post by Lootifer »

Not 100% sold.

There's a biological reason why black men tend to be superior than white men at sport, over and above the cultural differences.

I dont think its biological that makes, in a very very very general sense, black people showing evidence of being lazier (as relfected by say welfare statistics). Its a cultural thing; black people fall into, on average, lower socioeconomic groups, than their white counterparts. There's a cause and effect relationship between low socio-economic groups and the use of welfare.

Compared to the basketball thing; there is some element of genetics involved. Here is a quote from run-down that describes the point im trying to make:

Scientists are definitive in their findings that athletes of West African ancestry are the most anaerobically efficient athletes, East African are the fittest aerobically, and whites fall in the middle.

For years it was axiomatic that muscles have two types of fibers - white, or fast-twitch, which were thought to be adapted for power movements, such as leaping or sprinting; and red, or slow-twitch, which were adapted for endurance. Now we know the model is more complicated. There are in fact two different types of fast-twitch fibers, one more metabolically efficient. Whites on average have a higher percentage of slow-twitch fibers than West African blacks who generally have more of both types of fast-twitch fibers.

Geneticist and exercise physiologist Claude Bouchard at Laval University in Quebec City, has run numerous experiments comparing two populations, French-Canadian and West African students. Using long needles inserted into the thighs of test subjects, Bouchard's team extracted tiny sections of fibers, which look to the naked eye like pieces of raw meat. They were chemically treated to reveal metabolic differences, put on a glass slide, and slipped under a high-power microscope, where they appeared as a collage of tiny red and white crocodile scales. The West Africans, by a ratio of approximately two to one, had more of the larger fast-twitch fibers. The researchers concluded that the force generating capacity of type-II muscle fibers at high velocity, the speed and tempo of movements, and the capacity of an individual to adapt to exercise training are all genetically influenced.

Although physical activity can improve fitness, it generally cannot alter a person's biological endowment by converting fast-twitch fibers to slow-twitch ones, or vice versa (although people do gradually and permanently lose fast-twitch muscles as a result of aging). It's estimated that 40 percent is due to environmental influences such as exercise, whereas 45 percent is associated with genetic factors (the remaining 15 percent is due to sampling error). At the far end of the performance bell curve in sprinting, where small differences can be crucial, genetics clearly circumscribes possibility.


An extreme (and not quite accurate but makes the point) analogy would be to say Men are better basketball players than Woman.

Oh and my point I gues is that stating a fact of life cannot be offensive.
I go to the gym to justify my mockery of fat people.
Post Reply

Return to “Acceptable Content”